In februari 2002 hebben we een reis door Singapore en Maleisië gemaakt. Onze tweede grote reis.
We hadden alleen de vluchten Amsterdam-Singapore en Kuala Lumpur-Amsterdam en de eerste nachten geboekt.
Singapore is een hele schone stad, overal waar je kijkt zijn mensen aan het schoonmaken. Je mag hier geen
kauwgom bij je hebben, daar staat een hoge straf op! We hadden een heel luxe hotel en na een heerlijk ontbijt
zijn we de stad gaan verkennen. Chinatown ligt hier strak tegen de wolkenkrabbers aan, een groot contrast.
We liepen langs het water naar chinatown en wilden over de brug toen we een groepje mensen zagen waarbij
iemand een microfoon omhoog hield. Een een ander filmde twee zoenende mensen. Eerst zoenden ze, en opeens
sloeg de vrouw de man recht in het gezicht! Opnames van de nationale soapserie! Grappig om te zien. Later
zagen we de soap op televisie in het hotel. In Singapore zijn we nog naar Chijmes, een historisch
gebouwencomplex in het centrum, geweest, en Gerhard heeft zich een maatpak laten aanmeten. Echt handwerk,
en hij zit als gegoten!
Het werd tijd om naar Maleisië te vertrekken. Een bus van de lijndienst Singapura-Melaka bracht ons naar de plaats
Malakka, waar Nederlandse invloeden te vinden zijn. Er staat bijvoorbeeld een kerk uit 1600, CHRIST CHURCH MELAKA, en ook
het stadhuis is door Nederlanders gebouwd. De planning voor de rest van onze reis stond nog niet helemaal vast toen we een
gepensioneerde buschauffeur tegenkwamen. Hij praatte erg enthousiast en vertelde over Penang, het eiland ten noordwesten
van Maleisië. Er reden bussen heen en je kon er in zes uur staan. Goed, wij stonden de volgende ochtend keurig op tijd bij
een reeks vervallen bussen, waarin de chauffeurs sliepen. Het was moelijk kiezen welke we moesten hebben. De chauffeurs
spraken amper Engels en leken ook niet te staan springen om te gaan werken. Uiteindelijk kozen we een bus op goed geluk
en begon onze, volgens onze adviseur de dag ervoor, zes uur durende reis. We waren de enige toeristen tussen de lokale
bevolking.
Onderweg stonden we vaak stil, af en toe kwamen er mensen bij in, soms was er een stop van een half uur bij een
eetgelegenheid, maar het gebeurde ook dat tijdens het stilstaan van de bus, een stroom van mensen die op de markt
stonden met hun koopwaar door de bus liepen en etenswaren verkochten aan de buspassagiers! Geweldig! Maar ondertussen
waren die zes uren al lang om en volgens de kaart waren we er nog lang niet! Uiteindelijk heeft de reis tien uur geduurd
en wat waren we blij toen we op de kaart een vliegtuigje zagen staan naast de hoofdstad van het eiland, Georgetown! Want
terug naar Kuala Lumpur gingen we echt wel vliegen! Bij aankomst hebben we een taxichauffeur gevraagd ons naar een
goedkope overnachtingsplaats te brengen, liefst zo dicht mogelijk bij het strand.
Hij nam ons mee en we maakten kennis met Chan, een vriendelijke man die met zijn gezin op 50 meter van het strand woonde.
Naast zijn eigen primitieve huis had hij twee betonnen kamers, waarin een bed stond en waar een douche was. Erg eenvoudig,
maar schoon, goedkoop en echt vlakbij het strand! Precies wat we zochten. De volgende dag zijn we met een boot naar
het 13 km verderop liggende Monkey-island gebracht. Ik ben wat op het strand gebleven, ik kon met mijn krukken toch het
jungle-achtige bos niet in. Gerhard heeft verscheidene apen gezien. Toen we teruggevaren werden zaten er ook twee Finse
meiden in het bootje. We vertelden dat we de week erop naar de Grand Prix Formule 1 van Sepang zouden gaan. Ze werden
enthousiast en noemden gelijk de naam van hun landgenoot, Kimi Räikkönen. Nu wisten we meteen hoe je zijn naam
goed op zijn Fins uitspreekt. De volgende dag zijn we gaan parasailen. Je werd aan een parashute gehangen waar een lier
aanvast zat en die werd weer getrokken door een speedboot.
De boot trok je omhoog en zo maakte je een vaart door de lucht boven het water. Aanvankelijk durfde ik niet vanwege mijn
pijnlijke voet. Maar toen ik daarover vertelde werd ik gerustgesteld en bij de landing werd ik keurig door twee mannen
opgevangen.
Een binnenlandse vlucht bracht ons binnen drie kwartier naar Kuala Lumpur (pfff heel wat beter dan met de bus!) en bij
aankomst werden we bijna overvallen door de vele taxichauffeurs die ons wilden rijden. Met een ervan maakten een afspraak
en we huurden hem voor de hele dag. Hij zou ons dan naar het circuit (70 km van Kuala Lumpur) brengen om toegangskaarten te
kopen en ons daarna bij een goedkoop hotel naar wens brengen. De man was in zijn sas want hij vond het geweldig dat hij
ook een autosticker van een halve meter bij 30 cm van het circuit kreeg. GRAND PRIX SEPANG, THE HOTTEST RACE IN THE WORLD
stond erop. Na twee hotels die niet voldeden aan onze wensen (te duur haha) kwamen we bij Hotel Fortuna aan. Een voordelig
hotel met uitzicht op de twee totaal uit RVS bestaande Petronas Towers en als we uit het raam gingen hangen zagen we ook de
grote Kuala Lumpur tower. Het was op dat moment de hoogste toren ter wereld. Bovenin zat een restaurant dat langzaam om
zijn as draaide. Het duurde anderhalf uur om rond te komen en je had een schitterend uitzicht op de stad.
Tenminste.. als het helder weer was. Toen wij er aten was het bewolkt, maar gelukkig klaarde het aan het einde van de
maaltijd op en hadden een prachtige view over de stad. Deze romantische maaltijd kostte trouwens twee keer zoveel als de
rest van het eten van de hele reis!
Kuala Lumpur is minstens zo
schoon als Singapore. Hier zie je ook overal schoonmakers aan het werk. Een hele strakke stad met prachtige aangelegde
tuinen. Ook de mensen moeten zich gedragen, zo is het ongewenst om bij het monumentaal gebied vlakbij de twintowers te
zoenen(!), te drinken en te roken. We zijn in de twintowers tot de hoogte van de brug geweest, hoger mocht je niet i.v.m.
de aanslagen van 11-9-2001. Als je stil stond en je concentreerde je op EEN punt, dan zag je het gebouw (op die hoogte al)
heen en weer zwiepen.
De Grand Prix van Sepang was ontzettend spannend! We zaten in de eerste bocht na de start en er gebeurde van alles tegelijk
vlak na de start. We hadden nog nooit zo'n mooie plaats gehad omdat dat een hele dure plek is. Hier is de (voor ons voordelige) prijs van
een zitplaats nog steeds een vermogen voor de maleiers. Na de race werden we met bussen terugvervoerd naar de stad.
Wat een drama.. minstens 80 tot 100 mensen in EEN bus. Als sardientjes in een blikje. Er was nog iemand die onwel werd
omdat hij te weinig had gedronken. Voor hij van zijn stokje ging hebben we hem gauw een fles water gegeven. Veel drinken
is heel erg belangrijk, dat had hij onderschat! Pfff.. helemaal gebroken en vies en moe kwamen we bij ons hotel en vielen
na de douche als een blok in slaap.
Wat een heerlijk relaxed land om te reizen, Maleisië. Buiten de taxichauffeurs op de luchthaven (en dat viel reuze mee)
zijn we nergens lastig gevallen. Onze eerste ontmoeting met Azië was warm. Het zit niet in de aziaten om hun hand op te
houden. Ze zijn erg vriendelijk en ingetogen. Het was een prachtige reis en we hebben veel mogen meemaken over hoe de mensen
in Maleisië leven!