Hier ons verslag, geschreven tijdens de reis:

Liefs uit Singapore

Na een 12 uur durende reis naast een gezellige globetrotter op doorreis voor een fietsvakantie in Thailand, zijn we met een prettige landing op het vliegveld van Singapore beland. Er is hier van alles te doen. Gratis internetten, winkelen, douchen, slapen en zelfs zwemmen. Dat komt goed uit want onze volgende vlucht naar Christchurch gaat pas om 21.00. (het is hier nu 07.30) Ik kan even geen e-mail lezen maar dat komt later vast goed. Veel liefs tot gauw!

17.30 Even bijgeslapen (kamers te huur op het vliegveld). En lekker gedouched. Het is hier tegen de 30 graden (voor de temperatuur hoeven we niet verder te vliegen... ) Ik heb inmiddels een mailtje kunnen versturen maar het gaat niet van harte bij versatel. Om 21.00 stappen we voor de volgende 12 uur in het vliegtuig. We gaan zo even iets eten. Tot in NZ!

Begin in Christchurch

Even een korte update from New Zealand. De eerste nacht sliepen we in Christchurch, een leuk schoon engels gestijld stadje. Vanochtend de Botanic garden gezien (erg mooi) plus het museum met veel info over de Maori's (vroegere volk voor de kolonisatie). Om 13.00 konden we de auto ophalen. We hadden een Toyota Echo verwacht, krijgen we een hele luxe Daihatsu Terios toegewezen! Wat een mazzel!

Nu zitten we in een gezellig motel in Fairlie, morgen hopen we het Tekapo meer te bezichtigen. Bye for now, greetings from the KIWICHINKJES

Mount Cook

Het meer van Tekapo was mooi maar later het zicht op Mount Cook (prachtige bijna 4 km hoge berg) fenomenaal! We hebben geslapen in Fairlie. Vannacht sliepen we in Omarama. Toen we na het eten (lekker Hollands zelf gekookt want er was een electrische pan!) een tukje gingen doen om 18.30 werden we om 06.30 weer wakker! Toch NU pas over het tijdsverschil heen?! Goed we zijn beland in Dunedin, het ongeveer exact nagebouwde Edinburg (hoofdstad Schotland). Heel gezellige marktjes vandaag in het centrum. We hebben het getroffen met het weer, alleen de eerste dag in Christchurch regende (nouja zeg maar hagel) het. Voor de rest straaalend weer! Mount Cook hebben we echt mazzel mee gehad want als het een beetje bewolkt is zie je NIETS (dan heb je 120 km voor niets gereden). Het is hier echt ontzettend mooi, waar je ook kijkt, schitterende natuur. De bergen lijken hier gewoon van fluweel. De mensen zijn erg vriendelijk, relaxed en sportief. Overal fietsers, hardlopers, je ziet hier geen dikke mensen. Nouja.. dikke Nieuw-Zeelanders dan. Want die dikke mensen die je wel ziet hebben een plattegrond in de hand en een fototoestel op de buik! Oja, het mailen werkt weer niet, vandaar geen berichtjes terug!

Dunedin

Twee dagen Dunedin. Heerlijk weer gehad. 's Avonds eventjes wezen stappen in het centrum, paar jongeren uit de buurt gesproken. Zondag albatroskuiken geobserveerd, uurtje gezwommen en maandagochtend vroeg op pad gegaan; Milford Sound was de bestemming. Een groot ongerept natuurgebied met fjorden en honderden watervallen en watervalletjes per berg. Ongelooflijk veel en het gutste met bakken naar beneden, omdat we noodweer hadden (volgens ons reishandboek het mooiste weer om de watervallen te zien, wat een geluk weer ). In Milford Sound aangekomen hebben we de nacht in de auto doorgebracht (want geen slaapplaats gereserveerd natuurlijk) samen met een twintigtal andere autoslapers. K..K..KOUD!!!

De boottocht tussen de fjorden was mooi maar werd speciaal door 3 of 4 dolfijnen die vrolijk voor onze boot uitzwommen, ze hadden er plezier in! Soms waren de dolfijnen er een maand of drie NIET... en dan kiezen ze nog onze boot uit ook! (Lucky again!) Nog steeds totaal verkleumd zijn we in een keer doorgereden naar Queenstown. De stralende zon en de warme douche heeft ons weer ontdooid. Boodschappen gedaan, 's avonds lekker zelf gekookt en heerlijk niet meer de deur uit die avond. Vanochtend regen regen regen ... De was gedaan, paar t-shirts gekocht. Het bleef regenen. We zijn naar The Kiwi Bird Park gegaan om een echte kiwi vogel van dichtbij te bekijken! Eerst een Maori-show gezien... GEWELDIG! (foto's volgen vast...) Daarna de kiwivogel met glas ertussen op 15 cm van onze hoofden. Heel erg gaaf! Net terug van het nuttigen van een Nieuw-Zeelandse lamsbout. Nu maar even niets meer vanavond. Morgen gaat Gerhard misschien bungyjumpen... (ikke nie... ik film wel ) Bye for now!

Abel Tasman

" De eerste 10 meter denk je dat je dood gaat!" waren Gerhard's eerste woorden na de sprong. Een hele grote grijns volgde. Hahaa! Hij dook sierlijk vooruit de allereerste bungyjumpbrug ter wereld af. Ik had moeite het allemaal te filmen, maar het was grandioos! Klik hier voor een filmpje!We waren al weer onderweg naar de Fox Glacier gletsjer langs de kust. Net iets te ver, dus in het plaatsje Haast geslapen. Gletsjer was erg mooi. (Het weer ook trouwens, geen regen meer gehad tot nu toe, keep your fingers crossed.) In Hokitikita strandden we, even een rustmiddagje. Lekker aan zee gezeten. Met een jonge hond gespeeld die continu achter meeuwen aan bleef rennen alsof hij er uiteindelijk een zou kunnen vangen, maar steeds bij ons terug kwam voor een aai en een knuffel. In het centrum was een onvervalste Nieuw-Zeelandse kroeg met paardenrennen en hondenraces op tv. De volgende dag zijn we in een keer doorgereden naar het kleine plaatsje Tasman. Vlakbij het Abel Tasman National Park. We slapen met kiwi's (Nieuw-Zeelanders) die hier werken, backpackers uit Japan, Frankrijk en UK en nog andere mensen in hele kleine kamerblokken en maken gebruik van de gezamenlijke overdekte keuken. Eergisterenavond was er een groot kampvuur waar we met zijn allen omheen zaten. Het was zo vreselijk gezellig! Toen we om half 3 naar bed gingen waren we niet de laatste. Het bevalt ons hier erg goed. We slapen vanavond (tegen onze principes; hoogstens 2 nachten in hetzelfde bed) voor de 3e keer. Vandaag hebben we een boottocht van 3 uur langs de mooiste stranden ter wereld (golden beach Abel Tasman) gemaakt. Wauw wat is de natuur mooi!

Helaas geen pinguins, maar wel zeeleeuwen gezien. Just a few words for now, next time we'll be at the Northern island. See ya all!

YES!! WE SWAM WITH THE DOLPHINS!! **And it was MAGIC!!!**

Voordat we per boot naar het noordereiland vertrokken, wilden we proberen of we konden zwemmen met dolfijnen. In Kaikoura kregen we te horen dat het voor de hele week volgeboekt was. Maar we konden ons op een abcentielijst laten plaatsen. En wonder boven wonder kregen we zo tickets in handen voor een magistrale middag!!

Na het uitdelen van de wetsuits werd er een filmpje vertoond wat er allemaal ging gebeuren. Eenmaal op de boot kreeg ik pas echt de kriebels. "Okay guys, are ya all ready?" riep de begeleidster en ze maande ons op het achterste gedeelte te gaan zitten, met de benen in het water. Duikbril en snorkel zaten goed. De jongen naast me zei met zijn ogen dichtgeknepen: "It's freezing!!" Het signaalgeluid was er en we lieten ons langzaam in het water glijden. De dolfijnen waren rondom ons. Om ze te lokken konden we geluiden maken of onderduiken. Dus probeerde ik maar iets en het werkte! Vijf dolfijnen schoten tegelijk kriskras onder me door! Zo dichtbij! Waanzinnig! Steeds als het signaal klonk moesten we zo snel mogelijk aan boord, vaarden we een stukje en mochten we er weer bij. Eén keer probeerde ik een klagende poes na te doen (zo krijgen die twee poezen van ons ook alles bij mij voor elkaar, hahaa!) en vrijwel direkt kwam er een duo onder me door waarbij de ene zich draaide met zijn witte buik naar me toe!! Waaaauw!! Ze waren zo dichtbij dat ik ze bijna aanraakte (en dat mocht niet).

Majestueus, hoe wij met zijn twaalven even deel mochten uitmaken van het spel van deze dieren, in hun eigen leefomgeving. Want ZIJ speelden met ONS. Dit is echt het meest waanzinnige dat ik ooit heb gedaan. Gerhard heeft het net zo geweldig gevonden en we wisselden eindeloos ervaringen uit.

De volgende dag om 5.00 ging de wekker. We moesten het hele eind naar Picton nog en de boot van 10.00 wachtte niet op ons. We kwamen aan in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Na een nacht in stapelbedden samen met twee jonge backpacksters op een kamer zijn we in Taupo beland. Hier willen we graag "The craters of the moon" bekijken. Nu eerst de foto's uit de camera op een schijfje laten zetten, want ik kreeg net in beeld: MEMORYCARD IS FULL. Jee... 512 MB is niets in dit schitterende land!

Laatste stukje, helaas...

'The craters of the moon' in Taupo waren heel apart. Een open plek in het bos met een soort van 'kraters' waaruit stoom naar boven kwam. Je mocht niet van de paden; regelmatig belandden er bezoekers in het ziekenhuis omdat ze dachten vanaf daar toch niet de allermooiste foto te kunnen maken. Maar toen we in Rotoruha kwamen, bleek Taupo slechts een voorproefje! De hele stad stoomde zowat! Uit goten en slootjes borrelde het hete water naar boven. Onder de hele stad staat water van zo'n 100 graden. De doden worden hier ook bovengronds begraven, anders zouden ze worden gekookt! Wat een gedachte... Opnieuw een echte kiwi vogel gezien (blijft een prachtig vreemdsoortig lief beestje ).

Een nagebouwd Maori-dorp met een show met 10 Maori's die ons lieten zien hoe het vroegere Maorivolk elkaar begroetten, vochten en samen muziek maakten. En de hoogste geiser die 30 meter de lucht in spoot! Vanuit Rotoruha richting Auckland gereden. Daar in een voorstadje bij een gezellig stel van een jaar of 70 dat in 1969 vanuit Canada naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd is, de nacht doorgebracht. Hun hele huis was in stijl. Veel Canada, veel souveniers, veel knusheid en vooral veel warmte. We werden met open armen ontvangen na een vermoeide reisdag, alsof we bij opa en oma thuiskwamen. Het was de beste stek van de afgelopen weken (en het beste bed!). Dus uitgerust begonnen aan de reis terug. En nu... nu zitten we in Singapore op het vliegveld te wachten tot we kunnen instappen voor de laatste 12.5 uur. Ik hoop dat we wat kunnen slapen. Tot gauw, tot in de sneeuw, vogelgriep, files... Maar toch weer blij thuis te komen!